అక్షరాల ఆశయాలు..
ఇదా ప్రపంచం (1987)
వెన్నెలకంటి
చక్రవర్తి
బాలు, మనో
పల్లవి:
అక్షరాల ఆశయాలు..
ఉద్యమాల లక్ష్యాలు
చింపబోతె చిరగబోవురో..
చంపబోతె చావబోవురో
చరణం 1:
రాజకీయ పిశాచాలు స్వతంత్రంగ కులకాలని
కులం పేరు కుక్కించి..
మతం మందు ఎక్కించి
బుద్ధినిచ్చె చదువు మీద బురద చల్లుతున్నారు
కుర్రోళ్ళను వెర్రోళ్ళుగ కూడతిప్పుతున్నారు
ఆ వెంటబోతె అంటుజబ్బురో..
అది అంటుకుంటె కుంటిబతుకురో
చరణం 2:
దేశమన్న నేలమీద ధ్యానమన్న మొక్క నాటి
భాగ్యాలను పండించే విద్యార్ధుల విలువల్ని
దోపిడీకి బలిపెట్టి..దోచుకునే దొంగలంతా
నిరుద్యోగమన్న బిక్ష నీకు చేతికిస్తుంటే
భవితవ్యం బాట మూతరో..
చైతన్యం చీకటేనురో....
చరణం 3:
ఓటులకై మంత్రులంత..
బూతులతో ఒకరినొకరు
అమ్మ ఆలి పరువు తీసి
అంగడిలో పెడుతుంటే
సంస్కారం ఎక్కడుందీ..?
సమసామ్యం ఏముందీ..?
ఈ పందుల కుమ్ములాటలో..
ఎందుకొరకు ఓటులేస్స్తరో
చరణం 4:
చదువుతల్లి బిడ్డలైన
విద్యార్ధుల లోకంలో
తుచ్ఛులొచ్చి ఉచ్చులేసి ..
విచ్చిన్నం చేయబోతే
అల్లూరులు, ఝాన్సీలు, భగత్ సింగ్, సుఖదేవులు
శ్రీశ్రీలు, గురజాడలు మాలోనే బయల్దేరి
పిడుగుల్లా ప్రతిఘటించి గడగడలాడిస్తారు
ఖబడ్దార్ ద్రోహులారా..
ఖబడ్దార్...
ఖబడ్దార్...
ఖబడ్దార్...
ఖబడ్దార్