Showing posts with label కిరాతకుడు (1986). Show all posts
Showing posts with label కిరాతకుడు (1986). Show all posts

నీ పేరే ప్రణయమా....


నీ పేరే ప్రణయమా....
చిత్రం : కిరాతకుడు (1986)
సంగీతం : ఇళయరాజా
రచన : వేటూరి
గానం : బాలు, జానకి

నీ పేరే ప్రణయమా... ప్రణయమా
నీ రూపే హృదయమా... హృదయమా
నీ ప్రేమగీతిలో సుమించే సుధాకుసుమమై
నీ చెంత చేరనా వరించే తొలి ప్రణయమై
సాగే రాసలీల
సంధ్యారాగ హేల

చరణం 1:

మనసున కురిసెను
సొగసుల మధువులు ప్రియా... ప్రియా
పెదవులు కలిపెను
పరువపు ఋతువులు ప్రియా ప్రియా
మనసున కురిసెను
సొగసుల మధువులు ప్రియా... ప్రియా
పెదవులు కలిపెను
పరువపు ఋతువులు ప్రియా ప్రియా

కౌగిలింత కావే ప్రేమదేవతా
కంటి చూపుతోనే హారతివ్వనా
నడుమును మరచిన పుడమిని వెలిసిన పడతివి నీవేలే

చరణం 2:

వలపుల వలలకు
వయసులు తగిలెను ప్రియా ప్రియా
మదనుని శరముల
సరిగమ తెలిసెను ప్రియా ప్రియా
వలపుల వలలకు
వయసులు తగిలెను ప్రియా ప్రియా
మదనుని శరముల
సరిగమ తెలిసెను ప్రియా ప్రియా

చైత్ర వీణ నాలో పూలు పూయగా
కోకిలమ్మ నాలో వేణువూదగా
కలతల మరుగున మమతలు పొదిగిన ప్రియుడవు నీవేలే

నీ మూగ వీణై


నీ మూగ వీణై
చిత్రం : కిరాతకుడు (1986)
సంగీతం : ఇళయరాజా
రచన : వేటూరి
గానం : బాలు, జానకి

నీ మూగ వీణై మోగేనా
నీ రాగ మాలై పాడేనా
అనురాగం రాగంగా
అభిమానం గీతంగా
నే పాడేనా

శిలవంటి నీ హృదయంలో
శృతి నేను కానా
ఓదార్చి నిను లాలించే
ఒడి నేను కానా
తనకంటూ ఒక మనిషంటూ
ఉంటేనే బ్రతుకు...ఊ
నిదురించే నీ హృదయంలో
కదలాడే కలనై
నీ కంటిలో కన్నీటినై
ఉంటాను ఓదార్పునై

అలిగావు నీవలిసావు
అనురాగం కరువై
రగిలావు సెగలెగిసావు
బ్రతుకంతా బరువై
మేఘాన్నై అనురాగాన్నై
చినికాను చినుకై
పులకించి నువు చిగురించి
పెరగాలి మనసై
నీ నవ్వులో నే పువ్వునై
పూస్తాను నీ కోసమై

సంపెంగ ముద్దు


సంపెంగ ముద్దు
చిత్రం : కిరాతకుడు (1986)
సంగీతం : ఇళయరాజా
రచన : వేటూరి
గానం : బాలు, జానకి

సంపెంగ ముద్దు నా చెంపకద్దు హా...
ఏ ముద్దులో ఏమున్నదో ఏ పొద్దులో ఏమవుతదో
ఏమో ఏమో...
అందాల బుగ్గ మందార మొగ్గ హా...
ఏ ముద్దుకి ఏమిస్తవో ఏ పొద్దులో ఏం చేస్తవో
ఏమో ఏమో...

పెదవుల్లో నీ ప్రేమ తాకితే ఝుమ్మంది వయ్యారం
ఎద మీద ఎద పెట్టి వాలితే పొంగింది నీ అందం
పైర గాలి సోకితే పైట కాస్త జారగా
నవ్వగానే తుమ్మెద మోవి మీద వాలగా
ముద్దుల్లో ముప్పూట తేలించి లాలించి
వద్దన్నా వలపుల్ల వాకిళ్ళు తెరిపించే
శృంగారాల సంధ్యారాగాలెన్నో పలికే

రైకల్లో జాబిల్లి దాగితే నవ్వింది కార్తీకం
కౌగిట్లో దోపిళ్ళు సాగితే కవ్వించె సాయంత్రం
చూడలేని అందము చూపు దొంగిలించగా
తేలి రాని వెన్నెల తెల్లవారి కాయగా
పొదరిళ్ళ వాకిళ్ళ సొగసంతా ముగ్గేసి
ముంగిళ్ళు ముద్దుల్తో ఎంగిళ్ళు చేసేసి
సౌందర్యాల దీపాలెన్నో నాలో నింపే